Στην παρούσα μελέτη εξετάστηκε η επίδραση που έχουν τα φυτικά υπολείμματα δύο αρωματικών φυτών Sideritis scαrdicα Griseb (τσάι του βουνού) και Echinacea purpurea (εχινάτσεας), πάνω στη ζιζανιοχλωρίδα της καλλιέργειας του ηλιάνθου και στην ανάπτυξη του φυτού. Για το σκοπό αυτό διεξήχθησαν δύο πειράματα. Το πρώτο εγκαταστάθηκε σε βιολογικό αγρό του εργαστηρίου Γεωργίας του Γ.Π.Α. όπου και εξετάστηκε η επίδραση των δύο υπολειμμάτων στην καλλιέργεια του ηλιάνθου και το δεύτερο έγινε σε 24 γλάστρες (3 ομάδες των 8), όπου και μελετήθηκε η ανάπτυξη του φυτού κάτω από την επίδραση των υπολειμμάτων των αρωματικών φυτών.
Στον αγρό, παρατηρήθηκε σημαντική επίδραση της ενσωμάτωσης υπολειμμάτων των αρωματικών φυτών στη ζιζανιοχλωρίδα. Ειδικότερα, η Echinacea sp. συνέβαλε στη βελτίωση της βιοποικιλότητας. Σε σχέση με τις άλλες δύο μεταχειρίσεις (μάρτυρας, Sideritis sp.) παρατηρήθηκε μεγαλύτερος αριθμός διαφορετικών ειδών ζιζανίων, δηλαδή η εν λόγω μεταχείριση οδήγησε σε αύξηση του πλούτου των ειδών των ζιζανίων. Στον αντίποδα, ο Sideritis sp. περιόρισε τον αριθμό των διαφορετικών ειδών των ζιζανίων της καλλιέργειας ηλιάνθου από 7 σε 3 είδη, ενώ αύξησε τη σχετική αφθονία των ζιζανίων στα διαφορετικά είδη της φυτοκοινωνίας. Επομένως, ο Sideritis sp. είχε εντονότερη επίδραση στον έλεγχο πολλών ζιζανίων.
Στις γλάστρες η Echinacea sp. περιόρισε τη βλάστηση των σπόρων ηλιάνθου και εξαιτίας της ύπαρξής της παρατηρήθηκε μια καθυστέρηση στο ρυθμό ανάδυσης των φυταρίων. Η χρησιμοποίηση φυτικών υπολειμμάτων των δύο αρωματικών φυτών οδήγησε σε μεγαλύτερες ταξιανθίες. Παρόλα αυτά, με την Echinacea sp. η πλειοψηφία των φυτών του ηλιάνθου εμφάνισε και πλευρικές ταξιανθίες μικρότερου μεγέθους. Το φαινόμενο αυτό είναι ανεπιθύμητο στη γεωργική πρακτική. Τέλος, τα φυτικά υπολείμματα του αρωματικού φυτού Sideritis sp. όχι μόνο δεν είχαν καμία απολύτως αρνητική επίδραση στην καλλιέργεια του ηλιάνθου, αλλά οδήγησαν και σε φυτά μεγαλύτερου ύψους.
In the present study, there were studied the effects of plant residues of two
aromatic plants (Sideritis scardica Griseb and Echinacea purpurea) on weed flora
and first growth of a sunflower crop. A field and a pot experiment were conducted
in Agriculture University of Athens. In particular, the field experiment was
conducted under organic conditions, while in the pot experiment special attention
was given to the first growth of sunflower plants with the effect of plant residues.
Our results showed that there was a significant effect of plant residues on weed
flora. Particularly, the presence of many weed species (high diversity) was
favored by Echinacea sp. On the contrary, the incorporation of Sideritis sp.
Residues resulted to a lower number of different weed species (low richness) and
an intense effect on most weed species.
The pot experiment revealed that sunflower seed germination was significantly
reduced and consequently seedling emergence was delayed by the incorporation
of Echinacea sp. residues. On the other hand, the activity of Sideritis sp. residues
was much more selective (and desirable), since there was not observed any
negative effect on sunflower growth.