Σκοπός του πειράματος ήταν η μελέτη της επίδρασης της προσθήκης της ζύμης Saccharomyces cerevisiae type boulardii στο σιτηρέσιο ορνιθίων κρεοπαραγωγής επί της σύστασης της μικροχλωρίδας των τυφλών εντέρων. Σε 480 ορνίθια Cobb ηλικίας 1ης ημέρας χορηγήθηκε σιτηρέσιο με βάση το σίτο και το σογιάλευρο και κατανεμήθηκαν αρχικά και μέχρι την ηλικία των 14 ημερών σε δύο επεμβάσεις (με 16 επαναλήψεις ανά επέμβαση): την επέμβαση του μάρτυρα (C) χωρίς καμία επιπλέον προσθήκη στο σιτηρέσιο και την επέμβαση της ζύμης (L) με προσθήκη S.cerevisiae σε συγκέντρωση 109 CFU/kg τροφής. Προκειμένου να πραγματοποιηθεί πειραματική μόλυνση με Salmonella Enteritidis (SE) την 14η ημέρα ηλικίας, το πείραμα πραγματοποιήθηκε σε κατάλληλα διαμορφωμένο θάλαμο επιπέδου βιοασφάλειας II που κατόπιν ειδικών προσαρμογών έφερε 2 κύριους και ισοδύναμους χώρους που μέσω διαφορικής πίεσης διασφαλίζετο η ροή του αέρα από τον καθαρό στον μολυσμένο χώρο. Την 14η ημέρα πραγματοποιήθηκε πειραματική μόλυνση με Salmonella Enteritidis σε 8 επαναλήψεις του μάρτυρα (C) και σε 8 επαναλήψεις της ζύμης (L) που βρίσκονταν τοποθετημένες στον μολυσματικό χώρο του θαλάμου εκτροφής. Έτσι από τη 14 ημέρα το πείραμα χωρίστηκε στις ακόλουθες τέσσερις επεμβάσεις: τον μάρτυρα (C), τη ζύμη (L), τον μολυσμένο με SE μαρτυρα (CSE) και τη μολυσμένη με SE επέμβαση της ζύμης (LSE). Ο προσδιορισμός της σύστασης της τυφλικής μικροχλωρίδας πραγματοποιήθηκε με τη μοριακή αναλυτική τεχνική της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης πραγματικού χρόνου (real time PCR) και χρησιμοποιήθηκαν κατεψυγμένα και ομογενοποιημένα δείγματα περιεχομένου τυφλών εντέρων ορνιθίων ηλικιας 15, 21 και 35 ημερών. Συγκεκριμένα μελετήθηκαν και προσδιορίστηκαν η συγκέντρωση των ολικών βακτηρίων καθώς και οι συγκεντρώσεις των ακόλουθων βακτηριακών πληθυσμών Lactobacillus spp.,
Bacteroides spp., Bifidobacterium spp., Clostridium spp., E.coli και Campylobacter spp.
Γενικά δε σημειώθηκαν σημαντικές διαφορές για κανένα από τα βακτήρια που μελετήθηκαν και σε καμία από τις δειγματοληψίες που εξετάσθηκαν ανάμεσα στην επέμβαση του μη μολυσμένου μάρτυρα και της μη μολυσμένης ζύμης. Στα ορνίθια ηλικιας 15 ημερών, σημειώθηκε σημαντική μείωση της συγκέντρωσης των πληθυσμών Bifidobacterium και Bacteroides στις επεμβάσεις που μολύνθηκαν με SE (Cse και Lse) σε σύγκριση με τις επεμβάσεις C και L. Επιπλέον, η επέμβαση LSE είχε σημαντικά χαμηλότερη συγκεντρωση των ολικών βακτηρίων, ενώ η επέμβαση του μολυσμένου μάρτυρα είχε σημαντικά χαμηλότερη συγκεντρωση βακτηρίων που ανήκουν στην ομάδα C. coccoides σε σύγκριση με τις επεμβάσεις C και L. Σημαντική μείωση παρουσιάστηκε στη συγκέντρωση του βακτηριακού πληθυσμού Lactobacillus (P<0,05) την 35η ημέρα ηλικίας των πτηνών στην επέμβαση ^Ε.σε σχέση με το μάρτυρα και τη μη μολυσμένη ζύμη. Συμπερασματικά, η προσθήκη της ζύμης στο σιτηρέσιο κρεοπαραγωγών ορνιθίων ηλικίας 14 ημερών σε επίπεδο 109 CFU/kg τροφής δε συνετέλεσε σε αλλαγή της σύστασης της εντερικής μικροχλωρίδας που μελετήθηκε, σε αντίθεση με τη σαλμονέλλα που επηρέασε τη σύσταση αμέσως μετά τη μόλυνση.
This study was conducted to investigate the effect of dietary administration of
Saccharomyces cerevisiae type boulardii in broilers upon the composition of their
caecal flora. A total of 480 Cobb one-day-old broiler chicks fed a wheat-soybean meal
basal diet were divided into the following two treatments up to the age of 14 days
with 16 replicates per treatment: control (C) without any addition in the basal diet and
the yeast treatment (L) with feed addition of S. cerevisiae (concentration 10
CFU/ kg
diet). In order to be able to challenge the chicks with Salmonella Enteritidis (SE)
when they reached 14 days of age, the experiment took place in appropriately
configured biosafety level II experimental room following specific adjustments. In
particular the room was split into two separate and equivalent areas with the airflow
occurring from the clean to the challenge area via differential pressure.
Therefore, on day 14, 8 replicates of control (C) and 8 replicates of yeast (L) located
into the challenge area of the experimental room were challenged with SE by oral
gavage. From that point onwards the experiment was divided into the following four
treatments: control (C), yeast (L), control challenged with SE (C
) and yeast
challenged with SE (L
). In this study, the composition of caecal microflora was
determined with the molecular technique of real time polymerase chain reaction (real
time PCR). Frozen and homogenized samples of caecal content of broilers aged 15,
21 and 35 day were used. The concentration of total bacteria and the concentrations of
the following bacterial populations of Lactobacillus spp., Bacteroides spp.,
Bifidobacterium spp., Clostridium spp., E. coli θαη Campylobacter spp were examined
and determined. In general, there were no significant differences for any of the bacteria concentration
and sampling day tested between unchallenged (C) control and unchallenged yeast
(L). In 15 day-old broilers, there was a significant decrease in the concentration of
Bifidobacterium spp and Bacteroides spp in the SE challenged treatments (C
and
L
SE
) in comparison with C and L. Moreover, the L
treatment had significantly lower
concentration of total bacteria, while treatment of the challenged control had
significantly lower concentration of bacteria belonging to the group C. cocoides - E.
rectale compared with treatments C and L. There was a significant reduction of
Lactobacillus spp (P<0,05) at treatment C
SE
SE
in 35 day-old broilers. In conclusion, the
supplementation of yeast did not result in any change on the composition of caecal
microflora. On the contrary, Salmonella Enteritidis affected the composition of the
caecal microflora right after the broilers’ challenge.
