Επίδραση της υδατικής καταπόνησης σε αυτοφυή και ξενικά είδη τα οποία αναπτύσσονται σε συνθήκες εκτατικών φυτοδωμάτων.

Abstract

ΥΠΟΜΕΛΕΤΗ Α Τα φυτεμένα δώματα είναι μια υποσχόμενη τεχνολογία για την επανεισαγωγή της χλωρίδας στα υποβαθμισμένα αστικά περιβάλλοντα. Η παρούσα έρευνα έγινε με σκοπό να καθοριστούν τα αποτελέσματα του τύπου μείγματος, του βάθους υποστρώματος και της ποσότητας άρδευσης, κατά τη διάρκεια περιόδου ξηρασίας πάνω στην ανάπτυξη και την αντοχή στην υδατική καταπόνηση τεσσάρων ξενικών ειδών του γένους Sedum (Sedum album, Sedum sexangulare, Sedum acre, Sedum reflexum (repestre)). Οι επεμβάσεις συμπεριλάμβαναν α) δύο τύπους φυτικού μείγματος: φυτικό μείγμα Μ1 και φυτικό μείγμα Μ2. β) Δύο βάθη υποστρώματος (6,0 cm και 12 cm) και γ) δύο ποσότητες άρδευσης κατά την περίοδο ξηρασίας: 60% και 30% της αθροιστικής ημερήσιας εξάτμισης (ETc) κατά την περίοδο εφαρμογής υδατικής καταπόνησης το 2013 και 30% και 0% της αθροιστικής ημερήσιας εξάτμισης (ETc) αντίστοιχα κατά τη δεύτερη περίοδο εφαρμογής υδατικής καταπόνησης το 2014. Στις μετρήσεις συμπεριλαμβάνονταν η επιτόπια μέτρηση της υγρασίας και η καταμέτρηση του συνολικού αριθμού των φυτών του γένους Sedum, καθώς και η επιμέρους καταμέτρηση του συνολικού αριθμού των φυτών του κάθε είδους εκ των τεσσάρων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι σημαντικότεροι παράγοντες για την ανάπτυξη και την επιβίωση των φυτών του γένους Sedum κάτω από συνθήκες υδατικής καταπόνησης, ήταν η ποσότητα άρδευσης (60% της αθροιστικής ημερήσιας εξάτμισης το 2013 και 30% της αθροιστικής ημερήσιας εξάτμισης το 2014) και το βάθος του υποστρώματος (12 cm), καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης. Ο παράγοντας μείγμα επέδρασε σημαντικά μόνο το δεύτερο έτος διεξαγωγής του πειράματος. Τα είδη που βρέθηκαν πιο ανθεκτικά κάτω από συνθήκες καταπόνησης ήταν το S. reflexum και το S. album, διότι κατάφεραν να ανταποκριθούν καλύτερα εντός των περιόδων υδατικής καταπόνησης, σε αντίθεση με το S. acre και το S. sexangulare. Εν κατακλείδι, η παρούσα έρευνα έδειξε ότι στην αντοχή και την ανάπτυξη των ειδών αυτών κάτω από συνθήκες ξηρασίας επέδρασαν θετικά οι υψηλές συχνότητες άρδευσης καθ όλη τη διάρκεια της μελέτης σε συνδυασμό με το μεγάλο βάθος υποστρώματος.ΥΠΟΜΕΛΕΤΗ Β Η μελέτη αυτή έγινε με σκοπό να καθοριστούν τα αποτελέσματα πέντε διαφορετικών επιπέδων του παράγοντα άρδευσης πάνω στην αντοχή στην υδατική καταπόνηση πέντε αυτοφυών αρωματικών ειδών: Melissa officinalis, Rosmarinus officinalis, Salvia fruticosa, Ballota acetabulosa και Helichrysum orientale. Τα επίπεδα της άρδευσης που εφαρμόστηκαν ήταν πέντε (100%, 75%, 50%, 25% και 0% της ημερήσιας εξάτμισης Εpan). Στις μετρήσεις συμπεριλαμβάνονταν η επιτόπια μέτρηση της υγρασίας, η μέτρηση της αντίστασης των στοματίων και η μέτρηση των τιμών spad. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων έδειξαν ότι τα είδη που μελετήθηκαν παρουσιάζουν υψηλή αντοχή κάτω από συνθήκες υδατικής καταπόνησης. Ειδικότερα, το Helichrysum orientale, η Ballota acetabulosa και το Rosmarinus officinalis κατά σειρά, επέδειξαν πολύ υψηλή αντοχή στην ξηρασία, αφού φυτά από τα δύο πρώτα είδη επιβίωσαν χωρίς άρδευση για 20 ημέρες κάτω από πολύ υψηλές θερμοκρασίες και φυτά του είδους R. officinalis επιβίωσαν για 18 ημέρες χωρίς άρδευση κάτω από τις ίδιες συνθήκες. Τα είδη S. fruticosa και Μ. officinalis κατά σειρά αξιολογήθηκαν ως λιγότερα ανθεκτικά από τα τρία προηγούμενα διότι τα φυτά S. fruticosa που δεν αρδεύτηκαν καθόλου άντεξαν για 10 συνεχόμενες ημέρες και τέλος τα φυτά Μ. officinalis που δεν δέχτηκαν καμία επέμβαση άρδευσης κατάφεραν να επιβιώσουν για 7 ημέρες από την έναρξη της υδατικής καταπόνησης, γεγονός που τα καθιστά τα λιγότερο ανθεκτικά σε συνθήκες ξηρασίας. Επομένως, καταλληλότερα φυτικά είδη για την κάλυψη δωμάτων εκτατικού τύπου φάνηκαν να είναι το Helichrysum orientale, η Ballota acetabulosa και το Rosmarinus officinalis, λόγω της αυξημένης αντοχής που παρουσίασαν υπό συνθήκες ελλειμματικής άρδευσης και υδατικής καταπόνησης.

SUBSTUDY A Green roofs are a promising technology for the reintroduction of the flora in degraded urban environments. The present study was designed to determine the effects of the mixture type, depth of substrate and the amount of irrigation during drought on growth and resistance to water stress of four exotic species of the genus Sedum (Sedum album, Sedum sexangulare, Sedum acre, Sedum reflexum (repestre)). Treatments included a) two types of mixture: mixture M1 and mixture M2. b) Two substrate depths (6,0 cm and 12 cm) and c) two different irrigation regimes during the dry season: 60% and 30% of the cumulative daily evaporation (ETc) during water stress application in 2013 and 30% and 0 % of the cumulative daily evaporation (ETc) respectively during the second water stress application in 2014. Measurements included in situ determination of substrate moisture and counting the total number of plants of the genus Sedum and the sub-count of the total number of plants of each of the four species. Results showed that the important factors for the growth and survival of plants of the genus Sedum under water stress conditions, were the amount of irrigation (60% cumulative daily exhaust 2013 and 30% of the cumulative daily exhaust 2014) and the depth of the substrate (12 cm), throughout the duration of the study. The mixture factor had a significant impact only the second year of conducting the experiment. The species were more resistant under stress conditions were S. reflexum and S. album, because that species tried to respond better during the water stress periods, in contrast to S. acre and S. sexangulare. In conclusion, this study has shown that the strength and growth of these species under drought conditions impacted positively of high irrigation frequencies throughout the study in conjunction with deep substrate. SUBSTUDY B This study was designed to determine the effects of five different levels of irrigation factor on the resistance to water stress of five native aromatic species: Melissa officinalis, Rosmarinus officinalis, Salvia fruticosa, Ballota acetabulosa and Helichrysum orientale. The levels of irrigation were applied five (100%, 75%, 50%, 25% and 0% of the daily evaporation Epan). Measurements included in situ determination of substrate moisture, measurement of the resistance of stomata and measurement of spad values. Measurement results showed that the species studied have a high resistance under water stress conditions. Specifically, Helichrysum orientale, Ballota acetabulosa and Rosmarinus officinalis sequentially showed very high resistance to drought, since plants by the first two species survived without irrigation for 20 days under high temperatures and plants of R. officinalis survived 18 days without irrigation under the same conditions. The species of S. fruticosa and M. officinalis consecutively assessed as less resistant than the previous three because the non-irrigated plants of S. fruticosa endured for 10 consecutive days and finally the plants of M. officinalis that received no irrigation intervention managed to survive for seven days from the onset of water stress, making them less resistant to drought conditions. Therefore, more appropriate plant species for covering roofs of extensive type seemed to be Helichrysum orientale, Ballota acetabulosa and Rosmarinus officinalis, because of the increased strength exhibited under conditions of deficit irrigation and water stress.