Επίδραση των φυτικών υπολειμμάτων των αρωματικών φυτών στη ζιζανιοχλωρίδα και στην ανάπτυξη του βαμβακιού

Abstract

Σε πειραματικό αγρό του Εργαστηρίου Γεωργίας που εγκαταστάθηκε στο αγρόκτημα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών στην περιοχή του Βοτανικού, μελετήθηκε η επίδραση των φυτικών υπολειμμάτων των αρωματικών φυτών (Σιδερίτη και Εχινάτσεας) στη ζιζανιοχλωρίδα και στην ανάπτυξη του βαμβακιού. Η σπορά του πειραματικού αγρού για την καλλιέργεια του βαμβακιού (Gossypium hirsutum) πραγματοποιήθηκε στις 9/5/2012. Τα χαρακτηριστικά που μελετήθηκαν ήταν το νωπό και ξηρό βάρος των ζιζανίων καθώς και η πυκνότητά τους. Μελετήθηκε επίσης η βιοποικιλότητα, ο αριθμός δηλαδή των ειδών σε ένα οικοσύστημα. Για τη μέτρηση της βιοποικιλότητας χρησιμοποιήθηκαν δύο δείκτες, ο Shanon και ο Simpson. O Edward Hugh Simpson (1949) καθόρισε την πιθανότητα για κάθε δύο άτομα που επιλέγονται τυχαία από ένα απείρως μεγάλο πληθυσμό, να ανήκουν στο ίδιο είδος, D. Ο δείκτης ποικιλότητας του Simpson είναι σε μεγάλο βαθμό σταθμισμένος προς τα πιο άφθονα είδη του δείγματος και λιγότερο ευαίσθητος προς τον πλούτο των ειδών. Από τις μεταχειρίσεις που πραγματοποιήθηκαν, ο Σιδερίτης φαίνεται να δίνει καλύτερα αποτελέσματα ως προς το ύψος των φυτών καθώς και τον αριθμό των φύλλων. Επιπλέον, η Εχινάτσεα δίνει χαμηλότερα αλλά χωρίς σημαντική διαφορά αποτελέσματα ύψους φυτών και αριθμού φύλλων, συγκριτικά με εκείνα του Σιδερίτη και του Μάρτυρα. Τα ζιζάνια που παρατηρήθηκαν στον αγρό ήταν τα Amaranthus retroflexus, Amaranthus albus, Tribulus terrestris, Cyperus rotundus, Convolvulus arvensis, Chenopodium album, Malva sylvestris, Solanum elaeagnifolium, Portulacea oleracea, Calendula arvensis. Ο Σιδερίτης φάνηκε να είχε μια κατασταλτική δράση από τις πρώτες μετρήσεις κυρίως απέναντι στo Convolvulus arvensis. Επιπρόσθετα, το Tribulus terrestris υπέστη αρκετά μεγάλη μείωση από την παρέμβαση του Σιδερίτη. Πρέπει να σημειωθεί ότι και η Εχινάτσεα έδρασε αρκετά κατασταλτικά όσoν αφορά την εμφάνιση των ζιζανίων Amaranthus retroflexus και Tribulus terrestris. Τα είδη Cyperus rotundus, Amaranthus albus, Malva sylvestris και Portulacea oleracea, δεν παρουσίασαν κάποια αξιοσημείωτη διαφορά από την παρέμβαση του Σιδερίτη, της Εχινάτσεας και του Μάρτυρα.

In an experimental field of Agriculture Laboratory settled on the farm of the Agricultural University of Athens in Votanikos area, we studied the effect of plant residues of aromatic plants (Sideritis and Echinacea) in weeds and in the growth of cotton. Sowing the experimental field for the cultivation of cotton (Gossypium hirsutum) was held on May 9th, 2012. These characteristics were studied in fresh and dry weight of weeds and their density. We also studied biodiversity, i.e. the number of species in an ecosystem. For measurement of biodiversity we used two indicators, the Shanon and Simpson. Edward Hugh Simpson (1949) gave the probability of any two individuals drawn at random from an infinitely large community belonging to the same species, D. Simpson΄s diversity index is heavily weighted towards the most abundant species in the sample, while being less sensitive to species richness. Of the treatments carried out, Sideritis seems to give better results in terms of plant height and number of leaves. Furthermore, Echinacea gives lower but no significant difference results of plant height and number of leaves, compared with those of the Sideritis and Control. Weeds observed in the field were Amaranthus retroflexus, Amaranthus albus, Tribulus terrestris, Cyperus rotundus, Convolvulus arvensis, Chenopodium album, Malva sylvestris, Solanum elaeagnifolium, Portulacea oleracea, Calendula arvensis. Sideritis seemed to have a restrictive effect of the first measurements mainly towards Convolvulus arvensis. Additionally, Tribulus terrestris suffered significant reduction due to the intervention of Sideritis. It should be noted that Echinacea acted quite suppressive regarding the appearance of weeds Amaranthus retroflexus and Tribulus terrestris. The species Cyperus rotundus, Amaranthus albus, Malva sylvestris and Portulacea oleracea, did not show any significant difference from the intervention of Sideritis, Echinacea and Control.