Επίδραση προσυλλεκτικών χειρισμών με ασβέστιο, μαγνήσιο, τιτάνιο επί της ποιότητας, της αντιοξειδωτικής δράσης και των φαινολικών ουσιών καρπών δύο ποικιλιών βερικοκιάς (Prunus armeniaca L.).

Abstract

Η καλλιέργεια της βερικοκιάς (Prunus armeniaca L.) θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες δενδρώδεις ελληνικές καλλιέργειες. Οι καρποί της διακρίνονται για την ιδιαίτερη θρεπτική τους αξία και τη ταχεία απώλεια των ποιοτικών τους χαρακτηριστικών αμέσως μετά τη συγκομιδή. Συνεπώς κρίνεται απαραίτητη η εφαρμογή καλλιεργητικών τεχνικών για την άμβλυση των δυσμενών μετασυλλεκτικών επιπτώσεων. Σκοπό της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής αποτέλεσε η μελέτη της επίδρασης των προσυλλεκτικών χειρισμών ασβεστίου, μαγνησίου και τιτανίου σε ποιοτικά χαρακτηριστικά, αντιοξειδωτική δράση και φαινολικές ουσίες δύο ποικιλιών βερικοκιάς της Tomcot και της Orange Red κατά το στάδιο της εμπορικής τους ωριμότητας και μετά τη διατήρησή τους σε θερμοκρασία δωματίου για 4 ημέρες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του πειράματος οι καρποί της Orange Red είχαν μεγαλύτερη συνεκτικότητα και μεγαλύτερο λόγο Δ.Σ.Σ./Ο.Ο. τόσο κατά τη συγκομιδή όσο και κατά τη shelf life χαρακτηριστικά που θεωρούνται ιδιαίτερα επιθυμητά από τον καταναλωτή. Οι επεμβάσεις έδειξαν να καθυστερούν την υποβάθμιση των ποιοτικών χαρακτηριστικών της Orange Red και μεγαλύτερη επίδραση σε αυτά είχε η επέμβαση με Ca+Mg+Ti. Οι διάφορες ομάδες των φαινολικών ουσιών και η αντιοξειδωτική δράση των καρπών της Orange Red μεταβλήθηκαν σημαντικά μετασυλλεκτικά. Συγκεκριμένα οι ολικές φαινολικές ενώσεις και οι ορθοδιφαινόλες μειώθηκαν ενώ τα ολικά φλαβονοειδή, οι ολικές φλαβανόλες και η αντιοξειδωτική ικανότητα κατέγραψαν άνοδο. Αντίθετα οι καρποί της ποικιλίας Tomcot υπερείχαν αυτών της Orange Red στο μέγεθος, το βάρος, τα διαλυτά στερεά συστατικά και την ογκομετρούμενη οξύτητα. Επιπλέον στους καρπούς της Tomcot όλες οι ομάδες των φαινολικών ουσιών και η αντιοξειδωτική ικανότητα βρίσκονταν σε υψηλότερα επίπεδα τα οποία διατηρήθηκαν κατά τη συντήρησή τους. Ωστόσο οι καρποί της Tomcot δεν επηρεάστηκαν σημαντικά από τις επεμβάσεις. Τέλος οι διαφυλλικοί ψεκασμοί αύξησαν τις συγκεντρώσεις των χλωροφυλλών και στις δύο ποικιλίες, όπως και στις περισσότερες περιπτώσεις τα ενδογενή επίπεδα των θρεπτικών στοιχείων σε καρπούς και φύλλα.

The apricot tree (Prunus armeniaca L.) is regarded as one the most important fruit tree in the Mediterranean region. Apricot as a climacteric fruit is characterized by its quick ripening, flesh softening and rapid loss of flavour. Therefore, it is essential that cultural practices should be done to improve postharvest fruit quality. The effects of preharvest sprays containing calcium, magnesium and titanium on apricot fruit quality-determining parameters, phenolics and antioxidant capacity were investigated. The attributes of the fruits assessed at harvest and after subsequent ripening for 4 days at room temperature (20o C). Fruits of Orange Red had better characteristics related to consumer acceptance such as pulp firmness and SSC/TA ratio at commercial maturity stage as well as during shelf life. Treatments seem to delay the ripening status and postharvest decay in Orange Red fruits. The combination of Ca+Mg+Ti exercised the biggest impact on the pulp firmness. Phenolics and antioxidant capacity of Orange Red fruits changed significantly during shelf life. More specifically, total phenol and total orthodiphenol concentrations decreased, whereas total flavonoids, total flavanols and antioxidant capacity determined by DPPH and FRAP method increased. On the other hand, Tomcot fruits were heavier, had higher soluble solid content and titratable acidity. Not only were Tomcot fruits’ phenolics and antioxidant capacity higher than those of Orange Red, but they also remained at high levels during shelf life. However, Tomcot fruits seem to be unaffected by the treatments. All the treatments enhanced chlorophyll leaf content in both cultivars. Finally, in most cases calcium, magnesium and titanium applications increased significantly the endogenous levels in fruits and leaves.