Μελέτη των φαινολογικών σταδίων βλάστησης, της φυσιολογίας άνθησης και καρπόδεσης και ορισμένων χαρακτήρων των σταφυλιών και ραγών ποικιλιών αμπέλου

Abstract

Στην παρούσα εργασία έγινε μελέτη των φαινολογικών σταδίων της βλάστησης, της φυσιολογίας της άνθησης, της καρπόδεσης και της πορείας ωρίμανσης ορισμένων ποικιλιών αμπέλου (Vitis vinifera L.). Επιπλέον, εξετάστηκαν χαρακτήρες των σταφυλών και των ραγών. Οι ποικιλίες που μελετήθηκαν ήταν οι εξής: Ασπρούδι Πατρών, Ροδίτης, Αγιωργήτικο, Αθήρι, Λιάτικο, Ξινόμαυρο, Σαββατιανό, Ασύρτικο, Μοσχοφίλερο, Φράουλα κόκκινη, Cabernet sauvignon και Chardonnay. Σε κάθε ποικιλία, την περίοδο της άνθησης, μετρήθηκε το μήκος και ο αριθμός των κόμβων κάθε βλαστού, καθώς επίσης και το μήκος και ο αριθμός διακλαδώσεων των ταξιανθιών. Προσδιορίστηκε το ποσοστό καρπόδεσης και μελετήθηκε η πορεία ωρίμανσης των ραγών (σάκχαρα και οξέα, βάρος ραγών). Κατά την πλήρη ωρίμανση, μετρήθηκαν οι διαστάσεις των ραγών (μήκος, πλάτος) και η δύναμη πρόσφυσης των ραγών στον ποδίσκο. Οι ποικιλίες Ασπρούδι Πατρών και Λιάτικο είχαν τους μεγαλύτερους, σε μήκος, βλαστούς στην άνθηση, ενώ το Μοσχοφίλερο και η Φράουλα κόκκινη είχαν τους μικρότερους. Το μεγαλύτερο μήκος και τις περισσότερες διακλαδώσεις, είχαν οι ταξιανθίες της ποικιλίας Φράουλα κόκκινη, ενώ το Chardonnay, στις αντίστοιχες μετρήσεις, είχε τις μικρότερες τιμές. Όσον αφορά την καρπόδεση, οι ποικιλίες Ασπρούδι Πατρών, Σαββατιανό, Αθήρι, Λιάτικο και Chardonnay παρουσίασαν αυξημένα ποσοστά καρπόδεσης, κάτι που δεν εμφάνισαν οι ποικιλίες Ασύρτικο, Ροδίτης και Αγιωργήτικο. Ως προς την πορεία ωρίμανσης, από το στάδιο του περκασμού και έπειτα, παρατηρήθηκε η συνήθης αύξηση της συγκέντρωσης των σακχάρων και η ταυτόχρονη μείωση της οξύτητας. Τις μεγαλύτερες τιμές του λόγου σάκχαρα/οξέα, στην πλήρη ωρίμανση, είχαν οι ποικιλίες Αγιωργήτικο και Cabernet sauvignon, ενώ τις μικρότερες είχε το Μοσχοφίλερο. Τέλος, οι ράγες που απαίτησαν τη μεγαλύτερη δύναμη, για την αποκόλλησή τους από τον ποδίσκο, ήταν των ποικιλιών Ασύρτικο και Ροδίτης. Αντίθετα, οι πιο ελαφρά προσκολλημένες στον ποδίσκο ράγες, ήταν της ποικιλίας Μοσχοφίλερο.

In this research, we studied the phenological stages of vegetative growth, the physiology of flowering and fruit set, and the ripening process of some grapevine (Vitis vinifera L.) cultivars. Furthermore, botanic characters of grape bunches and berries were studied. The grapevine cultivars were Asproudi Patron, Roditis, Agiorgitiko, Athiri, Liatiko, Ksinomauro, Savvatiano, Asyrtiko, Moshofilero, Fraoula kokkini, Cabernet sauvignon and Chardonnay. For every cultivar, during flowering, the length and the number of nodes of the shoots were measured as well as the length and the number of branches of the inflorescences. Additionally, the fruit set percentage was calculated and the ripening period was studied (carbohydrates and acids, berry weight). At the time of full ripeness, the dimensions (length, width) of berries were measured, as well as the fruit detachment force. Cultivars Asproudi Patron and Liatiko had the longest shoots during flowering and cultivars Moshofilero and Fraoula kokkini had the shortest. The inflorescences of Fraoula kokkini were the longest and had the most branches, whereas cultivar Chardonnay had the minimum values for the same measurements. As far as it concerns the fruit set, cultivars Asproudi Patron, Savvatiano, Athiri, Liatiko and Chardonnay exhibited high percentage values. In contrast, cultivars Asyrtiko, Roditis and Agiorgitiko presented low values of fruit set percentage. With regard to the ripening period, the usual increase of sugars concentrations and the decrease of acids concentrations was observed. The highest values of sugars to acids ratio, at the time of full ripeness, had the cultivars Agiorgitiko and Cabernet sauvignon, whereas cultivar Moshofilero had the lowest. Regarding to the fruit detachment force, the best attached to the pedicel berries were those of cultivars Asyrtiko and Roditis. In contrast, the berries of cultivar Moshofilero were not attached strongly to the pedicel.